Իսիդան պահում էր այլանդակված Օսիրիսի մնացորդները:
- Գերազանց յերիտասարդ, ետ արիր քո տունը, հետ արիր քո քրու, քո կնոջ մոտ- կարդում էր աստվածուհին- ես կանչում եմ քեզ և լալիս եմ այնպես, որ իմ լալը լսվում է երկնքում, բայց դու չես լսում իմ ձայնը: Բայց ես քո քույրն եմ, որին դու սիրեցիր երկրի վրա: Ախր դու սիրում էիր մենակ ինձ, եղբայր իմ, օ եղբայր իմ: ..
Աստվածները լսեցին Իսիդայի լալը: Հպար Տոտը, դառնալով իբիս թռչունը, թռչելով եկավ: Իսկ արև աստված Ռան ուղղարկեծ նրան մեռած մարդկանց հովհանավորի Անուբիսին, ում գլուծը շակալի գլուխ էր: Այստեղ եղել է նաև յերիտասարդ Հորը, որի սրտում ավելի էր վառվոմ բորբոքված ծարավ վրեժխնիր հորը: Անուբբիսը նրանց օգնությամբ նորից հավագեց Օսիրիսը մարմինը, զմսռեց, փաթաթեցին նրան բինտերով և կտորներով և արեցին արրարողությոնը, որը մինչ հիմա ուղղարկում էին մահացած եգիպտացիներին: Իսկ Իսիդան դառնալով թռչուն, ծածանեց թևերով, նետեց պարարտ իլ, դառնալով փոշի, և դա շնչեց Օսիրիսին երկրորդ կյանքը:
Բայց ամենա բարի և սիրելի մարդկանց արգան և աստվածը չցանկացավ մնալ երկրի վրա: Նա սկսեց ղեկավարել մահացածների թագավորությունում: Դրանից հետո նրան ասում էին անդրշիրիմյան կյանքի Տեր, տերը անմահության և մահացածների, իսկ սև շակալ Անուբիսը դարձավ նրա առաջին օգնականը, ով կշռում էր սիրտը արդարության կշեռքին, հետո մահացածները ստանում էին անվերջ կյանք հատուցում առաքինության կամ պատժի իրենց մեղքերը:
Եգիպտացիները տեսել են Օսիրիսի հարությունը գրավական անվերջ կյանքի: Մումիացրել մահացածին, մածելով, որ և նա, ինչպես Օսիրիսը կյանք կգա ուրիշ երկրում: Նաև նրանց ասում էին <<Օսիրիս>>:
- Գերազանց յերիտասարդ, ետ արիր քո տունը, հետ արիր քո քրու, քո կնոջ մոտ- կարդում էր աստվածուհին- ես կանչում եմ քեզ և լալիս եմ այնպես, որ իմ լալը լսվում է երկնքում, բայց դու չես լսում իմ ձայնը: Բայց ես քո քույրն եմ, որին դու սիրեցիր երկրի վրա: Ախր դու սիրում էիր մենակ ինձ, եղբայր իմ, օ եղբայր իմ: ..Աստվածները լսեցին Իսիդայի լալը: Հպար Տոտը, դառնալով իբիս թռչունը, թռչելով եկավ: Իսկ արև աստված Ռան ուղղարկեծ նրան մեռած մարդկանց հովհանավորի Անուբիսին, ում գլուծը շակալի գլուխ էր: Այստեղ եղել է նաև յերիտասարդ Հորը, որի սրտում ավելի էր վառվոմ բորբոքված ծարավ վրեժխնիր հորը: Անուբբիսը նրանց օգնությամբ նորից հավագեց Օսիրիսը մարմինը, զմսռեց, փաթաթեցին նրան բինտերով և կտորներով և արեցին արրարողությոնը, որը մինչ հիմա ուղղարկում էին մահացած եգիպտացիներին: Իսկ Իսիդան դառնալով թռչուն, ծածանեց թևերով, նետեց պարարտ իլ, դառնալով փոշի, և դա շնչեց Օսիրիսին երկրորդ կյանքը:
Բայց ամենա բարի և սիրելի մարդկանց արգան և աստվածը չցանկացավ մնալ երկրի վրա: Նա սկսեց ղեկավարել մահացածների թագավորությունում: Դրանից հետո նրան ասում էին անդրշիրիմյան կյանքի Տեր, տերը անմահության և մահացածների, իսկ սև շակալ Անուբիսը դարձավ նրա առաջին օգնականը, ով կշռում էր սիրտը արդարության կշեռքին, հետո մահացածները ստանում էին անվերջ կյանք հատուցում առաքինության կամ պատժի իրենց մեղքերը:
Եգիպտացիները տեսել են Օսիրիսի հարությունը գրավական անվերջ կյանքի: Մումիացրել մահացածին, մածելով, որ և նա, ինչպես Օսիրիսը կյանք կգա ուրիշ երկրում: Նաև նրանց ասում էին <<Օսիրիս>>:
Комментариев нет:
Отправить комментарий