Մաատը (
) Հին Եգիպտոսի աստվածուհի է ճշմարտության, արդարության, էթիկայի, համերաշխության, աստվածային հաստատման, հավասարակշռության, կարգի, իմաստության, գիտելիքի, արդարադատության, օրենքների, բարոյականության, կարգավորող և տարեկան փուլերի: Մաատը նկարագրված էր նստած աղջկա պես, իսկ գլխին ջայլամի փետուր, երբեմոն թևավոր: Մաատը Տոտի կիններ- Հին Եգիպտոսում մտածում էին, որ ճիշտը և իմաստությունը լավ զույգ է:Մաատը տիեզերական կարգում գրավում է մի մեծ աստվածային կարգ ու օրենք, նվիրյալ աշխարասեր Մաատ աստվածը երկիրը ստեղծեծ համաձայն որի փոխվում են մեկը մյուսի հետեևիծ տարվա եղանակները, տիեզերքում շարժվում են աստղերը և մոլորակները, իրականանում են կապը ասծու և մարդկանց միջև: Ըստ Մաատի երևակայությանը տիեզերքը իրենից ներկայացնում է առանցք, հին եգիպտացիների պատկերացումները տիեզերքի և հիմնական էտիկայի աշխարատեսակները: Ըստ օրենքի, ինչպես բոլոր աստվածները, սկզբնական ժամանակ թևավոր Մաատը եղել է մարդկան մեջ, որոնց մեղքերի պատճառով ստիպված հետեվել է երկնքի ասծուն իր Ռա հոր օրինակին: Եկրի կարք ու կանոնի պահպանությունը Մաատը վերցնում է իր վրա, ինչպես նաև հասարակության համախմբակցութոյւնը, այն ինչ որ ամենակարևորն է թագավորի հավատարմությունը, հասարակ մախկանացումների արարգները: Երկրի վրա աստվածների հաստատված օրենքով թագավորը ենթարկվում է Մաատին և նրա ընդունած սովորություններին, հաղթական զինվորները և անձնական հավատարմության վերացնում է Իսեֆետ-խաուս, սուտը, ավերվածություները: Տաճարում ամենօրյա աղոթքների ժամանակ Մաատը և նրա աղջկա արև արձանը զարդարված է ջայլամի փետուրներով թագավորը դառնում է նորից ու նորից տիրակալ իր սկզբունքներով, հաստատուն ենթարկվելով իր նախնիների փորձին և կյանքի հմտության վրա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий